Opel Corsa B 1.2 Swing

Niespecjalnie fascynują mnie samochody wyprodukowane po 1989 roku, ale jest kilka pojazdów, które w swojej kolekcji chciałem umieścić (nie licząc radiowozów). Jednym z tych samochodów jest niepozorny Opel Corsa B, produkowany w latach 1993 - 2000, który wciąż jest jednym z najczęściej spotykanych samochodów na drodze. Czemu?. Podoba mi się design Corsy idealnie pasujący do małego miejskiego samochodu. Corsa jest po prostu sympatyczna i pocieszna, a patrząc z dzisiejszej perspektywy czasu także wyjątkowo trwała. Wspomnę także, że moja mama zdała egzamin na prawo jazdy właśnie na Corsie B.

Historia Corsy zaczyna się pod koniec 1982 roku, kiedy rozpoczyna się produkcja pierwszej generacji Corsy oznaczonej A. Ten mały samochód (długość 3,62 m) o prostej, ale charakterystycznej linii nadwozia z wyraźnie podkreślonymi nadkolami został zaprezentowany w 1983 roku i spotykał się z ogromnym zainteresowaniem ze strony klientów. Do zakończenia produkcji w 1993 roku wyprodukowano 3,1 mln egzemplarzy Corsy A. W 1993 roku na Międzynarodowym Genewskim Salonie Motoryzacyjnym zostaje zaprezentowany następca Corsy A. Nowy model posiadał, zgodne z ówczesnymi trendami stylistycznymi, zaokrąglone nadwozie o łagodnych liniach. Elementem rozpoznawczym Corsy B jest niewielki grill oraz owalne przednie reflektory. Za design odpowiadał Japończyk Hideo Kodama. Samochód był też większy i przestronniejszy od swojego poprzednika. Corsa B przeszła lifting w 1997 roku, a w 2000 została zastąpiona modelem C. Wyprodukowano ponad 4 miliony sztuk drugiej generacji czego nie udało się powtórzyć trzeciej (2,5 mln) i czwartej generacji (2,8 mln). Obecnie w produkcji od 2014 roku znajduje się piąta generacja Corsy. Być może trafi ona do mojej kolekcji bowiem niedawno Polska Policja zakupiła takie samochody i chętnie widziałbym ją w mojej kolekcji radiowozów.

Model odkupiłem od Qliga za "koleżeńską cenę" i jestem bardzo zadowolony. Jest to wersja z elektrycznie otwieranym dachem i choć wydawało mi się, że taki samochód w Polsce ciężko spotkać, to jednak wkrótce po zakupie modelu udało mi się kilkukrotnie zobaczyć tę odmianę. Miniatura pochodzi z niemieckiej gazetowej serii "Opel Collection" wydawnictwa Eaglemoss. Wykonanie stoi na przyzwoitym poziomie choć w oczy rzucają się typowe dla gazetówek mankamenty, jak np. niezbyt precyzyjne malowanie czarnych elementów. Cieszą oko zarówno niezłe detale zewnętrzne, jak i miłe dla oka wnętrze, w którym całkiem fajnie odwzorowano przy użyciu kalki tapicerkę samochodu. Niestety kiepsko wyglądają tylne światła oraz przezroczyste lusterko wewnętrzne. Niezbyt dobrze wypadł w moim modelu montaż. Model we własnym zakresie wzbogaciłem Katowickimi tablicami z końca lat 90 XX wieku.