Fiat 125 Special - Made in Italia
Na początku chciałbym serdecznie podziękować Szymonowi z blogu Muzeum43, od którego kupiłem ten modelik.
Pierwotnie chciałem ten wpis poświęcić zarówno historii Fiata 125, jak i jego licencyjnej, ale uproszczonej wersji produkowanej od 1967 roku na Żeraniu, czyli Fiata 125p. Uznałem jednak, że taki wpis byłby bardzo obszerny, w związku z czym najpierw opiszę historię powstania Fiata 125, a dopiero w kolejnym wpisie opiszę okoliczności zakupu jego licencji i początków produkcji w naszym kraju.
W latach 1961 - 1967 Fiat produkował udany model 1300/1500, który jak sama nazwa wskazuje wytwarzany był w dwóch wersjach różniących się silnikiem. Samochód ten nazywany był ze względu na charakterystyczną linię nadwozia wanną. Pontonowe kształty nadwozia, modne w latach 50, już na początku lat 60 stały się mniej atrakcyjne, kiedy na rynku zaczęły pojawiać się samochody o bardziej kanciastych karoseriach. Na włoskim rynku w tym czasie pojawiły się takie samochody jak Alfa Romeo Giulia, czy Lancia Fulvia, których kanciaste nadwozia świetnie wpisywały się w ówczesne gusta klientów. Fiat w połowie lat 60 rozpoczął więc pracę nad następcą wanny. W 1966 do produkcji wszedł model oznaczony 124, który zajął miejsce Fiata 1300. Fiat 124 od razu spotkał się z uznaniem zajmując 1 miejsce w konkursie na Europejski Samochód Roku 1967. Model ten produkowano w latach 1966 - 1974. Liczba wyprodukowanych we Włoszech samochodów wyniosła 1,5 mln. Samochód produkowano również w Hiszpanii (Seat 124), Indiach (Premier 118NE), Korei Południowej (Fiat-Kia 124) oraz Turcji (Murat 124). Licencję na produkcję tego modelu zakupiły władze ZSRR, które na bazie tego modelu stworzyły nową markę - Ładę.
W 1967 roku do produkcji wprowadzono model 125, który był formalnym następcą Fiata 1500. W porównaniu z Fiatem 124 samochód ten miał dłuższe nadwozie (W części środkowej łącznie z drzwiami, szybą przednią i tylną pochodziło z modelu 124) o bardziej luksusowym charakterze, który podkreślały podwójne kwadratowe reflektory przednie i chromowane listwy boczne. Jako ciekawostkę warto powiedzieć, że prototyp testowany w 1966 roku posiadał podwójne okrągłe reflektory z Fiata 1300/1500. Pojazd napędzał nowoczesny czterocylindrowy silnik o pojemności 1608 ccm z dwoma wałkami rozrządu i mocy 90 KM, który pozwalał rozpędzić ten samochód do prędkości maksymalnej 161 km/h. Warto dodać, że Fiat 125 także został pozytywnie przyjęty i zajął 2 miejsce w konkursie na Europejski Samochód Roku 1968.
W 1968 roku rozpoczęto produkcję wersji 125 Special, która posiadała wzmocniony silnik o mocy 100 KM, dzięki któremu prędkość maksymalna wzrosła do 170 km/h. Zastosowano także pięciobiegową skrzynie biegów. Z zewnątrz samochód można było rozpoznać po niżej poprowadzonych listwach bocznych i zmienionych kołpakach. W 1970 roku zakończono produkcję standardowej wersji, a na rynek wprowadzono odświeżoną wersję Special. Charakteryzowała się ona nową atrapą chłodnicy, kierunkowskazami umieszczonymi pod przednim zderzakiem i nowymi lampami tylnymi. Zostały także usunięte kły zderzaków. W 1972 produkcję tego samochodu zakończono po wyprodukowaniu ogółem 603 877 egzemplarzy Fiata 125.
Model, który wyprodukował Starline, to wersja Special z 1970 roku. Producent na podstawce zawarł jednak poważny błąd podpisując model jako rocznik 1968. Błędy w datacji modeli są niestety bardzo częste. Dlatego też należy ostrożnie podchodzić do informacji podawanych przez producentów. Jak już wspomniałem na początku, model odkupiłem od Szymona z blogu Muzeum43 i jestem bardzo zadowolony. Mimo pewnych niedoskonałości i uproszczeń modelik prezentuje się świetnie. Szczególnie podoba mi się turkusowy lakier, który pasuje eleganckiemu 125. Moim zdaniem jest jednocześnie żywy i zwracający na siebie uwagę, a przy tym nie jest krzykliwy. O ile wcześniej mało kiedy poświęcałem uwagę kolorom lakieru modelików, tak w tym przypadku było zupełnie inaczej. Gdybym miał ponownie kupić ten modelik, mając do wyboru liczną paletę barw jaką oferują modele Starline, ponownie wybrałbym ten w turkusowym kolorze.
Na koniec wspólne zdjecie z Fiatem 125p.
Ładny i szczegółowy model. Podobają mi się liczne chromy i światła bez mocowań i głębia grilla. Miniaturka wygląda bardzo efektownie.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :-)
Dziękuję Damianie za komentarz! To prawda, model ma świetnie wykonany przód, szkoda tylko że przednie kierunkowskazy są malowane. Gdyby były wykonane z przezroczystego plastiku ta część prezentowałaby się rewelacyjnie!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Piotr
Cześć Piotrze, bardzo się cieszę, że model Ci się podoba. Bardzo ładnie go pokazałeś i opisałeś. Dobrze, że kolorami podzieliliśmy się tak, że każdy ma co mu się podoba, bo ja mojego brązowego egzemplarza nie zamieniłbym na żaden inny;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Witaj Szymonie! Dziękuję jeszcze raz za modelik oraz za miłe słowo!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Piotr
Nie wiem czy to przez patriotyzm, czy naprawdę tak jest, ale zdecydowanie bardziej podoba mi się nasz rodzimy Fiacik ;)
OdpowiedzUsuńNiemniej jednak wpis bardzo ciekawy, a modelik urozmaica kolekcję i wraz z polskim odpowiednikiem, przedstawia ciekawą historię.
Pozdrawiam, Brociu
Mnie także podoba się bardziej "nasz" Fiat ;) Dziękuję za miłe słowo!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Piotr
Kolejny Świetny wpis o świetnym modelu, Oby tak dalej, Pozdrawiam !
OdpowiedzUsuńDzięki Piotrek! Widzę że zmieniłeś napoje :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Piotr
Hermoso Fiat 125 Piotr, me gusta mucho el color.
OdpowiedzUsuńPor aquí en los años sesenta y setenta tuvimos algunos casi iguales, muy buen auto.
Abrazo!
Witaj Juanh! Dziękuję za komentarz! Widzę, że nie tylko mnie ten kolor się bardzo podoba ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Piotr
Bardzo dobre w tym 125 Kocham znacznie
OdpowiedzUsuńKolor pasuje jej
Udział Polski, co
pozdrowienia
Dziękuję SEATPC za komentarz.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Piotr