GAZ A - Pierwszy radziecki samochód osobowy

W 1929 roku władze ZSRR zawarły z Ford Motor Company umowę na produkcję licencyjną samochodu osobowego Ford A (oraz ciężarowego Forda AA - model licencyjnej kopii - GAZ AA, opisałem już na blogu). Dzięki pomocy udzielonej przez firmę Ford wybudowano fabrykę w Niżnym Nowogrodzie, gdzie w 1932 roku zjechały pierwsze egzemplarze licencyjnej kopii Forda pod marką GAZ. GAZ A był pierwszym seryjnie produkowanym samochodem osobowym w ZSRR. Jako ciekawostkę warto podać, że w omawianym okresie produkcja samochodów osobowych w ZSRR nie była wysoka. Priorytetem były samochody ciężarowe i ich udział wynosił około 80% całkowitej produkcji samochodów. W ciągu czterech lat wyprodukowano niemal 42 tysiące egzemplarzy tego samochodu. Nie była to znacząca liczba biorąc pod uwagę ilość samochodów w państwach takich, jak Stany Zjednoczone , Francję czy Wielką Brytanię, ale było to niemal tyle samo, co ogólnie samochodów w Polsce w 1939 roku (prawie 42 tys). Gaziki, bo tak potocznie nazywano te samochody, trafiły m.in. do dyspozycji dyrektorów przedsiębiorstw państwowych, urzędników szczebla lokalnego, czy Armii Czerwonej, gdzie wykorzystywano je w roli samochodów sztabowych. Następcą tego modelu była popularna Emka (GAZ M-1), która znalazła się na wyposażeniu Ludowego Wojska Polskiego.





Samochód GAZ A produkowano seryjnie tylko w jednej wersji o czterodrzwiowym, otwartym nadwoziu. W samochodzie mogło wygodnie pomieścić się pięć osób wraz z kierowcą. Surowy klimat Rosji nie sprzyjał otwartemu nadwoziu. Przed wiatrem, deszczem i śniegiem chronił składany, materiałowy dach, który mógł posiadać także ścianki boczne. Trzeba jednak pamiętać, że często było to niewystarczające bowiem samochód nie posiadał ogrzewania (pierwszym radzieckim samochodem osobowym posiadającym ogrzewanie był GAZ M-20 Pobieda). Co prawda bardzo szybko opracowano wersje o zamkniętym nadwoziu (GAZ 3, GAZ 6) jednak nie weszły one do masowej produkcji. Gazika napędzał czterocylindrowy rzędowy silnik o pojemności 3285 ccm i mocy 40 KM. Moc ta pozwalała rozpędzić ten ważący prawie 1,1 tony, pojazd do prędkości maksymalnej około 90 km/h.





Prezentowany model został wyprodukowany przez IXO na zamówienie Deagostini, które wydało go w 38 numerze rosyjskiej serii Avtolegency CCCP. Miniatura po wyjęciu z blistra prezentowała się przyzwoicie, ale w oczy rzucało się kilka uproszczeń, które można było w stosunkowo łatwy sposób poprawić. Pierwszym z nim był brak pomalowanej ramki szyby przedniej. Tutaj wystarczyła czarna matowa Pactra. Następnie pomalowałem na srebrno obwódki reflektorów. Kolejnym krokiem było pomalowanie wnętrza. Dzięki tym niewielkim zmianom modelik zyskał na prezencji. Miniaturowy GAZ A to wyjątkowo ciekawy eksponat w mojej kolekcji.