Kultowe Autobusy PRL-u - Autosan H9-03

Od prawie tygodnia znakomita większość polskich internetowych forów, a zwłaszcza facebookowych fanpageów poświęconych modelom samochodów żyje nową kolekcją Deagostini, jaką są Kultowe Autobusy PRL-u. Po raz pierwszy mogliśmy o niej usłyszeć w kwietniu 2016 roku, kiedy w wybranych miastach ruszyła seria testowa. Na regularną serię przyszło nam czekać dokładnie dwa lata. Choć do serii podchodziłem dość sceptycznie, to jednak wasze prośby o zrobienie recenzji tego modelu w połączeniu z atrakcyjną ceną pierwszego numeru sprawiły, że pierwszy numer Kultowych Autobusów PRL-u zawitał do mojej kolekcji. Niemałą w tym rolę odegrał także sentyment. Autosanem H9 często jeździłem jako mały szkrab na licznych wycieczkach szkolnych. Jako, że niespecjalnie znam się na autobusach historię tego modelu pozwolę sobie pominąć, zwłaszcza, że na rynku dostępny jest szereg opracowań, które zrobią to znacznie lepiej.

Czemu moja reakcja na nową serię Deagostini była chłodna? Otóż uważam, że skala w jakiej wydawane są modele, czyli 1/72, absolutnie nie pasuje do profilu kolekcji autobusów. Moim zdaniem zdecydowanie bardziej pasowałaby skala 1/64 lub 1/87. Rzecz jasna mowa o skali 1/43 w tym przypadku to marzenie ściętej głowy (choć firma Daffi pokazała, że idzie zrobić ładny i stosunkowo tani model autobusu w tej skali - pisałem o nim tutaj). Patrząc więc realnie mnie osobiście szczególnie odpowiadałaby skala 1/64. W oparciu o nią w późniejszym czasie można byłoby rozwinąć kolekcję autobusów o liczne, przyjemne wykonane i co najważniejsze łatwo dostępne modele samochodów osobowych czy ciężarówek. Skala 1/87 zadowoliłaby zaś twórców makiet, zwłaszcza kolejowych. W skali 1/72 znajdziemy przede wszystkim liczne pojazdy i samoloty wojskowe, a liczba dostępnych innych gotowych modeli cywilnych jest bardzo ograniczona (głównie Cararama i legendarna seria miniatur RUCH). 

Przechodząc już do samego modelu Autosana H9-03 to miniatura wykonana jest naprawdę dobrze i  przyjemnie się na nią patrzy. Porównanie z oryginałem pozwolę sobie jednak darować, bo na autobusach nie znam się dobrze. Na podstawie przejrzanych zdjęć i rysunków technicznych mogę jednak stwierdzić, że model trzyma proporcje oryginału. Mój egzemplarz jest w miarę dobrze zmontowany i ładnie polakierowany. Jedyne co razi to przekrzywiony przedni zderzak. To jednak mogę bardzo łatwo poprawić we własnym zakresie. Oceniając model biorę pod uwagę fakt, iż skala 1/72 ma swoje ograniczenia. Szczególnie widoczne jest to w wykonaniu tylnych lamp, czy kierunkowskazów. W przypadku modelu 1/43 takie uproszczenia zdecydowanie obniżały prezencję modelu, jednak na mniejszym Autosanie wygląda to dość znośnie. Podobają mi się niezłej jakości nadruki Wejście/Wyjście koło drzwi. Brakuje mi jednak oznaczeń przewoźnika i numerów rejestracyjnych. W mojej ocenie dzięki nim modelik zyskałby na prezencji. Cieszą oko także pomalowane srebrną farbą listwy. Niestety uszczelki szyb zostały już pominięte. O ile w modelu promocyjnym za 10 zł jest to do zaakceptowania, tak w przypadku kolejnych numerów w regularnej cenie 40 zł (Cena od 3 numeru) byłoby to niedopuszczalne. Podobna uwaga tyczy się wnętrza. W prezentowanym modelu jest ono wykonane z czarnego plastiku i z daleka zlewa się w całość. Kolejne modele powinny mieć przynajmniej pomalowane fotele. Felgi modelu prezentują się całkiem fajnie. Niestety tylne opony mają tendencję do zsuwania się. Wynika to z tego, że tylna felga pozbawiona jest płatków podtrzymujących opony. Jak wyczytałem na forum motoshowminiatura model z serii testowej takowe posiadał. Ciekawostą jest fakt, że prezentowany model został wyprodukowany w Bangladeszu, a wydany dwa lata wcześniej egzemplarz z serii testowej w Chinach. Czyżby na podwoziach naszych modeli samochodów coraz rzadziej będziemy spotkać sie ze zwrotem Made in China? Zobaczymy wkrótce.

Podsumowując - pierwszy numer serii Kultowe Autobusy PRL-u broni się nie tylko dzięki atrakcyjnej cenie, ale i przyzwoitemu wykonaniu. Kolekcja jako całość zainteresuje przede wszystkim miłośników klasycznych autobusów, którzy nie planują rozwijać kolekcji o inne typy pojazdów. Z pewnością modele z tej kolekcji od czasu do czasu będą pojawiać się na moim blogu. Jest bowiem jeszcze kilka autobusów, do których mam ogromny sentyment, a które w skali 1/43 trudno znaleźć. Na pewno zostanie zaprezentowany model Karosy SM11, który w kioskach pojawi się 2 maja.

Na koniec chciałbym Wam polecić książkę p. Marka Kuc pod tytułem Autobusy z Sanoka. Dla mnie jako laika w temacie autobusów była to niezwykle interesująca lektura, dzięki której dowiedziałem się wielu istotnych faktów i ciekawostek z historii marki Autosan.