Kultowe Auta PRL-u - Polski Fiat 126p

Po waszych przychylnych opiniach dotyczących poprawek, które wprowadziłem w modelu Poloneza MR89 postanowiłem poddać krytyce kolejną miniaturę, którą przeszła poprawki w moim skromnym warsztacie. Jest to Fiat 126p z serii Kultowe Auta PRL-u.

Historia produkowanego w latach 1973-2000 malucha jest zapewne doskonale znana większości z Was. Z kronikarskiego obowiązku wspomnę tylko podstawowe fakty. Już w latach 60 doskonale zdawano sobie sprawę, że samochód Syrena mimo kolejnych modernizacji jest przestarzały i nieperspektywiczny. W związku z tym szukano następcy. Próby opracowania polskiego pojazdu ostatecznie zarzucono argumentując, że pozyskanie zagranicznej licencji będzie tańsze oraz da zastrzyk nowoczesnych technologii. Wybrano włoską ofertę na produkcję licencyjną mającego wejść do produkcji w 1972 roku Fiata 126. O wyborze zadecydował fakt, iż Włosi zaproponowali najbardziej korzystne dla polskiej strony warunki - przede wszystkim częściowo spłatę zakupu licencji licencjobiorca miał pokryć w zespołach napędowych. Na miejsce produkcji wytypowano dwa miasta - Bielsko-Biała i Tychy gdzie od podstaw miały powstać nowoczesne zakłady. Fiat 126 był następcą popularnego modelu 500, który zmotoryzował włochy. Nowy model powstał czerpiąc z poprzednika układ napędowy, jezdny i kierowniczy. Nadwozie pojazdu zupełnie nie przypominało tego z modelu 500. Kanciasta sylwetka wpisywała się w ówczesne trendy motoryzacyjne, a ponadto pozwoliła w niewielkim stopniu zwiększyć przestrzeń użyteczną we wnętrzu pojazdu. Czterosuwowy, 2-cylindrowy benzynowy silnik chłodzony powietrzem o pojemności 594 ccm i mocy 23 KM pozwalał osiągnąć prędkość maksymalną w granicach 105 km/h.  

Pierwszy Polski Fiat 126p oficjalnie zjechał z taśmy produkcyjnej fabryki w Bielsku-Białej 22 lipca 1973 roku - w rocznicę podpisania manifestu PKWN w Moskwie w 1944 roku, która była PRL-owskim świętem państwowym. Tak naprawdę pierwsze samochody zmontowane z dostarczonych z Włoch części  były gotowe już w czerwcu. W połowie 1975 roku rozpoczyna się produkcja tego modelu w zakładach w Tychach. W 1977 roku samochód zmodernizowano. Zwiększono pojemność silnika z 594 ccm do 652 ccm, co podniosło moc o 1KM, poprawiono wydajność hamulców zwiększając średnicę bębnów, a prądnica ustąpiła miejsca alternatorowi. W 1984 roku samochód przeszedł kolejną modernizację, o której już pisałem na blogu.

Prezentowany model ukazał się w 15 numerze serii Kultowe Auta PRL-u nakładem wydawnictwa Deagostini. Jak na wydanie gazetowe model prezentuje się całkiem nieźle, a z pewnością bardziej  wiernie oddaje klasycznego malucha niż miniatura niemieckiej firmy Starline. Wspominam o tym dlatego bowiem 126 od Starline był dostępny już jakiś czas przed premierą kioskowego malucha i to uprawnia do pewnego, choć bardzo pobieżnego porównania obu modeli. Już na pierwszy rzut oka widać, że w z bryłą modelu Starline jest coś nie tak. Wrażenie to potęgują wtopione przednie kierunkowskazy oraz tylne lampy. Pod tym względem maluch z serii Kultowe Auta PRL-u prezentuje się zdecydowanie lepiej. Trzeba jednak oddać, że pod względem jakości wykonania i wykończenia detali model Starline góruje nad gazetowym konkurentem. 

Jak już wspominałem prezentowany model został przeze mnie poprawiony. Pomalowałem ramki przedniej i tylnej szyby, klamki, uszczelki przednich reflektorów oraz tylne kierunkowskazy. Ponadto wymieniłem tablice rejestracyjne oraz wycieniowałem wloty powietrza w tylnej klapie. Uważam, że wprowadzone zmiany poprawiły prezencję tego modelu. A Wy jak uważacie?

A tak wygląda model wraz z Fiatem 126p Bis wydanym w 38 numerze serii Kultowe Auta PRL-u